بی توای صاحب الزمان

بی قرارم هرزمان

*السلام علیک یا مظلوم یا فاطمة زهرا سلام الله علیها*
*?تابستان 1363 در شاهرود هنگام آموزش سربازان در صحرا، با مادري به همراه دو دخترش برخورد كردم كه در حال درو كردن گندم‌هايشان بودند* 
*?فرمانده‌ي گروهان، ستوان آسيايي به من گفت: مسلم بیا سربازان دو گروهان را جمع كنيم و برويم گندم‌هاي آن پيرزن را درو كنيم.* 
*✊به او گفتم: چه بهتر از اين! شما برويد گروهان خود را بياوريد تا با آن پيرزن صحبت كنم. جلو رفتم* 
*?️پس از سلام و خسته نباشيد گفتم: مادر شما به همراه دخترانتان از مزرعه بيرون برويد تا به كمک سربازان گندم‌هايتان را درو كنيم. شما فقط محدوده‌ي زمين خودتان را به ما نشان دهيد و ديگر كاري نداشته باشيد* 
*?️پيرزن پس از تشكر و قدرداني گفت: پس من مي‌روم براي كارگران حضرت فاطمه‌ي زهرا(سلام الله عليها) مقداري هندوانه بیاورم* 

*⌚ما از ساعت 9 الي 11/30 صبح توسط پانصد سرباز تمام گندم‌ها را درو كرديم.بعد از اتمام كار، سربازان مشغول خوردن هندوانه شدند. من هم از اين فرصت استفاده كردم* 
*⁉️و رفتم كنار پيرزن، به او گفتم: مادر چرا صبح گفتید مي‌روم تا براي كارگران حضرت فاطمه(س) هندوانه بياورم. شما به چه منظور اين عبارت را استفاده كرديد؟* 
*☀️?گفت : ديشب حضرت فاطمه‌ي زهرا(سلام الله عليها) به خوابم آمد و گفت: چرا كارگر نمي‌گيري تا گندمهايت را درو كند ديگر از تو گذشته اين كارهاي طاقت‌فرسا را انجام دهي* 
*☀️?من هم به آن حضرت عرض كردم: اي بانو تو كه مي‌داني تنها پسر و مرد خانواده ما به شهادت رسيده است و درآمدمان نيز كفاف هزينه‌ ی كارگر را نمي‌دهد، پس مجبوريم خودمان اين كار را انجام دهيم* 
*☀️بانو فرمودند: غصه نخور! فردا كارگران از راه خواهند رسيد. بعد از اين جمله از خواب پريدم* 
*?امروز هم كه شما اين پيشنهاد را داديد، فهميدم اين سربازان، همان كارگران حضرت مي‌باشند. پس وظيفه‌ي خود ديدم از آنها پذيرايي كنم* 
*?بعد از عنوان اين مطلب، ناخودآگاه قطرات اشك از چشمانم سرازير شد و گفتم: سلام بر تو اي دخت گرامي پيامبر(سلام الله عليها)  فدايت شوم كه ما را به كارگري خود قابل دانستي* 
راوی : سرگرد مسلم جوادي ‌منش

منبع: كتاب نبرد ميمك، احمد حسينا، مركز اسناد انقلاب اسلامي

*~__~*???
*در آغوش خدا باشید*

‎‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌‎‌أَلَا بِذِڪْرِ اللَّهِ تَطْمَئِـنُّ الْقُلُــوبُ    

 *نشرحداکثر داشت باشید تا همه فیض از این خاطر قشنگ*

 ?࿐჻?✨?჻࿐?

​چرا نام حضرت مريم ـ عليها السلام ـ در قرآن آمده ولي نام حضرت فاطمه ـ عليها السلام ـ در قرآن نيامده است؟

اوّلاً آمدن يک اسم در قرآن کريم، صرفاً فضيلتي نيست؛ زيرا:

1- در قرآن اسم ناصالحان و ناپاکان نيز آمده است مثل: “شيطان"، “فرعون"،‌ “قارون"، “ابولهب” و نظاير آن،

2- (به همین دلیل که فضیلتی محسوب نمی‌شود)در قرآن نام بسیاری از انبياء و اولياء الهي در قرآن کريم ذکر نشده و فقط نام تعدادي از انبياء در قرآن شريف آمده است.

ثانياً از نظر ادبي، در برخي مواقع، نام کسي يا مطلبي را ذکر کردن به وسيله کنايه،‌ رساتر و بهتر است، از اين جهت نام مبارک اميرالمؤمنين علي ـ عليه السلام ـ نيز در قرآن کريم تصريح نشده، ولي با کنايه بطور مکرّر و متعدّد از آن حضرت و مقام ولايت و امامت آن بزرگوار و جانشينان و فرزندانشان ذکر و ياد شده است. نام مبارک حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ هم با عناويني ذکر شده؛

1- از جمله «کوثر» که در عالم ملکوت، تجلّي حق تعالي است و در عالم ناسوت فاطمه زهرا ـ سلام الله عليها ـ است و در عالم لاهوت، آن حوضِ معهود است که بهشتيان بايد از آن بنوشند تا لياقت بهشت را پيدا کنند و هر کس از آن، جرعه اي بياشامد، انسان کامل مي گردد؛

2- از جمله «‌کلمه» در آيه «فَتَلَقّي آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کَلِماتٍ‏» که منظور، انوار عترت طاهره‌ ـ عليهم‌السّلام ـ است که بارزترين مصداق اَسماء الهي هستند و در ميان آنان نور حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ از درخشندگي ويژه اي برخوردار است.

(3- از جمله آیه 61 آل عمران: ِ{فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَكُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَكُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكاذِبينَ}بگو: «بياييد پسرانمان ( امام حسن و امام حسین ـ سلام الله علیهما ـ) و پسرانتان، و زنانمان ( حضرت زهرا ـ سلام الله علیها) و زنانتان، و ما خويشان نزديك (امیرالمومنین علی ـ‌ سلام الله علیها) و شما خويشان نزديك خود را فرا خوانيم؛ سپس مباهله كنيم، و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم.» و …)

و اين‌گونه ذکر کردنِ کنايي، هم از نظر فصاحت و بلاغت ادبي و حتي از نظر سياسي و اجتماعي، بهتر است. و در اين جهت، مطالب ديگري هست که در اين مختصر نمي‌گنجد.

?روایت اوّل از خصال صدوق است. امام صادق (ع) فرمود: «لِفاطِمَةَ (س) تِسعَةُ أسماءٍ عِندَاللهِ عَزَّ وَ جَلَّ»؛حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) نُه اسم نزد خداوند عز وجلّ دارد. اوّل «فاطمه»، بعد «صدیقه»، «مبارکه»، «طاهره»، «زکیه»، «راضیه»، «مرضیه»، «محدّثه» و «زهرا» است. «ثُمَّ قالَ (علیه‌اسلام): أتَدري أیُّ شیءٍ تَفسیرُ فاطِمَة (س)»؛ بعد حضرت رو کردند به يُونُسَ بْنِ ظَبْيَان‏  که از راویان حدیث و اصحاب حضرت است و پرسیدند: آیا می‏دانی که تفسیر این کلمه چیست؟ «قُلتُ: أخبِرنی یا سیّدی». یونس می‌گوید: من به حضرت عرض کردم که شما مرا آگاه کنید ای آقای من. «قالَ (علیه‌السلام): فُطِمَت مِنَ الشَّر» فاطمه (س)؛ یعنی کسی که از شرّ  جدا شده است. ، امام صادق (ع) دربارۀ وجه‌تسمیۀ حضرت زهرا (س) می‏فرمایند: «فُطِمَت مِنَ الشَّرِ». فَطَمَ در لغت یعنی «بریده شد، قطع شد و جدا شد». به تعبیری دیگر به‌معنای دور شد است  که این تعبیر، بهتر است. پس معنای روایت اوّل کاملاً روشن شد که آن حضرت فاطمه (س) است، چون از شرّ دور است. چه‌بسا روایت به این مطلب اشاره‏ دارد که آن حضرت نقص ندارد و یا به تعبیری بلندتر، هرگز در «عدم» نبوده است؛ فاطمۀ زهرا (س)همیشه در صحنۀ ممکنات حاضر بوده و هیچ‌گاه دست عدم، به ساحت او راه نیافته است. این مسأله خیلی دقیق است و مطابق با روایات ما هست.
✍️ حاج آقا مجتبی تهرانی
#سخن_بزرگان 

#ولادت_حضرت_زهرا سلام الله