#به_قلم_خودم ای رحمت بی انتهاوای آفریننده ی زیبا, هرجاروکنم همه تویی ومقصد همه تو….نامت گره گشای غم هاست وذکرت شفا دهنده دردها! ای ارحم الراحمین برمن رحم کن که بی تو اسیر هوا و دربند شیطانم!یامن اسمه دوا وذکره شفا بر دردهایم تو نظر کن که نگاهت کافی است .عبادت تو بی نیازم می کند ورضایت تو همان بهشت است که رضوان تویی ودرمان همه تو! آیا باور کنم که عشق را ازمن نپذیرفته ای حال آنکه خود در دلم نهادی محبت به حضورت را؟دعاهای من به درگاه تو چون پیامبران ونیکان نیست اما اجابت توبرای همه است نه فقط خوبان,ای رحمان! خداوندا دنیارابگیر ازمن ومهرت رانگیر,نگاهت را چون باران رحمت که برسر همه آفریدگانت می باری, بر من ببار تا سبز شود دل رنگ پریده ام ای تنها امیدم . آغوش تو را می جویم چون کودکی بیقرار آغوش مادر ,اکنون ای مهربانتر ازمادر, ودلسوز تر از پدر, خطایم راببخش وچشمانت را بر بدی هایم ببند که بی قرار توأم ودلم پراز شوق دیدار توست.بگشای در ای آفریننده ی هستی بخش,وبخشنده ی بی منت, ای خدای مهربانی ومحبت……