#به-قلم-خودم
سلام ای آفتاب رحمت ومحبت ،ای امام دلهای برانگیخته از شوق عبادت،
وقت آن است که بازآیی ای پادشاه تنهایی،آرام بخش دلهای مومنان،سردارشیعیان.
آرزوی دیدارت را دارم ،اما چگونه تاب آورم دیدارت را ؟با این بارگناه؟چگونه این دل دیدن دوری ات را ،سرگردانی ات،غربت وتنهایی ات را تاب آورد؟تو درمانم باش، ای امید نا امیدان،
ای حبل المتین،نور یقین، ایمان به حضورت درقلب ها جای گرفته ودل های مومنان باذکر نام تو ،ازجاکنده می شود!وقت آن است باز آیی…..
ای امام معصوم، وای فرزند مظلوم فاطمی،کی می رسد وقت طلوع خورشید جمالت؟!
کاش می دانستم کجا قدم برمی داری؟کجا روم که بدان آنجا به دعا نشسته ای؟یابه یاری مظلومی شتافته ای؟کوچه های مدینه؟خاک بقیع؟! یامسجد اعظم کوفه قدم گاه توست؟
شنیده ام به مسجد سهله است نگاهت! وشاید این روزها به دمشق رفته ای،در حریم حرم،مدافع عشق گشته ای؟ ای پناه دلتنگی هایم ،باز هم من رهسپار کوی توأم،وجمکران میعادگاه توست، باشیعیان، دلدادگان….آنجا که همیشه می وزد نسیم این ذکر….السلام علیک یا صاحب الزمان…
#نیمه-شعبان
#همدلی-برای-ظهور
#عید-نو-عهد-نو
