​

​​

❕راهکار هایی برای آزاد کردن هورمون های شادی
:idea:دوپامین(هورمون پاداش):
تکمیل یک کار

انجام فعالیت های خود مراقبتی

خوردن غذای لذیذ

جشن های کوچک برای موفقیت های کوچک

جایزه دادن به خود برای موفقیت های کوچک
:idea:اکسیتوسین(هورمون عشق💓)
با یک نوزاد بازی کنید

به حیوانات غذا بدهید

گرفتن دست نزدیکان،همسر،فرزند

درآغوش گرفتن اعضای خانواده

تعریف و تمجید
:idea:سروتونین(تثبیت کننده ی خلق و خو)
مدیتیشن کنید

بدوید

در معرض آفتاب قرار بگیرید

در طبیعت پیاده روی کنید

شنا کنید

دوچرخه سواری کنید
:idea:ایندروفین(تسکین درد)

بخندید

فیلم طنز ببینید

ورزش کنید

روغن های اساسی را زیر نظر پزشک مصرف کنید

htt🔗🦋✨🔗🦋✨🔗🦋✨

{•🦋💛•}
آشفتگی عصبی دلایل مختلفی دارد کمبود محبت ، کمبود ویتامین D ، فشارهای فراوان درمدرسه یا دانشگاه یا محل کار ویا در خانواده دلایل ریز ودرشت خیلی هستند که موجب آشفتگی عصبی میگردند ولی مهمترینش اول ترس ونگرانی ودوم کمبود خواب خوب وعمیق که این کمبود معمولا از علت اول که ترس ونگرانی هست حاصل میشود پس افراد سالم اگر میخواهند روح وروان سالمی داشته باشند ترسها ونگرانی ها را رها کنند چون موجب کمبود خواب میشود وکمبود خواب خوب وعمیق موجب اصلی بیماریهای روحی وروانی واعصاب میباشند به همین سادگی.
افرادی که دچارافسردگی روانی شده اند اگر میدانستند متحمل چنین رنج وعذابی خواهند شد مطمئنا در زندگی خود تجدید نظر میکردند وکارهایی که موجب دلهره وترس درآنها میشد را کنار میگذاشتند .

اکثرانسانها به خصوص در جوانی نمی توانند درک کنند که سلامتی به خصوص سلامتی روانی چه نعمت بزرگی است وقتی از دست رفت انسان قدرش را میداند.

ولی آنهایی که دچار این بیماری شده اند درسته شاید نا امید بشوید وفکر کنید این بیماری هیچوقت از سر شما دست بر نمیدارد من هم چنین فکرهایی را میکردم حتی بارها به خودکشی فکر کردم وچندین بارتامرز این کارهم رفتم ولی من ازبچگی آرزوهای زیادی برای بزرگسالی داشتم ازجهتی نمی توانستم به جای خوشبخت کردن خودم ، خودم رابکشم وازجهت دیگر چون به خدا اعتقاد داشتم اگرخودکشی میکردم این دنیام خراب میشد هیچ آن دنیای خودم را نیز از دست میدادم

پس من هم مثل شما زمانی مستاصل وبریده بودم شاید بدتر ازشما هیچکس رانداشتم ازمن حمایت کند هیچ یک از افراد خانواده ام چه پدر ومادر چه عمو وخاله ، عمه هیچکس میدیدند من مریض شده ام حتی یکبار هم مرا به دکتر نبردند فرزند بزرگ خانواده بودم درسوم دبیرستان درس میخواندم این بیماری آمد سراغم نتوانستم درس بخوانم دوسال بعد از بیماری به سربازی رفتم فکر میکردم به مرور زمان بهتر میشوم البته چندین بار در خدمت تصمیم به خودکشی گرفتم ولی منصرف شدم از خدمت هم آمدم خوب نشدم هیچ گاها بدتر هم میشدم خلاصه تا خوب خوب شوم سی ویک سال طول کشید.

ولی بانوشتن این مطالب میخواهم به شما کمک کنم که خیلی زود بهبود بیابیدفقط خودتان را به فشار نگذارید بگذارید بیماری برگردد از بیماری هم بدتان نیاید باهاش دوست باشید بیماری را بپذیرید تا این بیماری از شما دست بکشد.

اگر این مطالبی را که حالا میدانم همان اول بیماری میدانستم در چهار یا پنج سال این بیماری را کنار میگذاشتم ولی حیف که نمیدانستم کسی هم نبود کمکم کند جوانی من بدون اینکه لذت کامل از زندگی ببرم به فنا رفت ولی امیدوارم به بیمارانی که به این بیماری دچار شده اند کمک بکنم تا اینگونه عمر بر باد رفته من بلکه کمی جبران شود حتی با این مطالب بتوانم یک نفر را از چنگال این بیماری نجات دهم من به هدفم رسیده ام کما این که امیدوارم همه بیمارانی که این مطالب را میخوانند از این بیماری بزودی رهایی می یابند.

🔗🦋✨🔗🦋✨🔗🦋✨