#به قلم -خودم

سلام ای یارغریبم

مدت هاست توراگم کرده ام ای قبله ی من،کجایی ای روح عبادات.سلام برتو ای تمام نمازم

این غربت تلخ مردم مظلوم غزه تورامی طلبد،خون کودکان فلسطین تورامی خوند،توراقسم به خون پاک شهدابرگردد!

تورافسم به لحظه ی وداع زینب س وحسین ع، به لحظه ی جان دادن جوانان فلسطینی….وداع مادران و کودکان غزه…برگردد.

بیاکه جان ها،وجدان ها،دلها،از درد بیدارشده،می نالند.تمام جهان وجدان ها  فقط تورامی خوانند

کلید ظهور درقدس است بی شک،اما این قفل فقط بادستان توباز می شود،ای تمام جهان وجهانیان به فدای قدم هایت برگرد.

ای حقیقت ملک خدایی،بیاتاخون های ریخته حق رازنده کند،ای زهق الباطل بیا تاستمگران به زنجیر کشیده شوند.

ای سیدالسادات،مهدی موعود،غزه تورامی خواند،خون مظلوم تورامی خواند،ای منجی مستضعفان بیاکه دنیا بی قراری ازهمیشه فریادت می زند!

این روزها جای توخالیست…وتمام دنیا نیاز بودنت را حس می کند….این روزها همه تورامی خواهند ای منجی انسانیت

مَتىٰ نُغادِيكَ وَنُراوِحُكَ فَنُقِرَّ عَيْناً ؟

 مَتىٰ تَرانا وَ نَراكَ وَقَدْ نَشَرْتَ لِواءَ النَّصْرِ تُرَىٰ أَتَرَانا نَحُفُّ بِكَ وَأَنْتَ تَؤُمُّ الْمَلَأَ وَقَدْ مَلَأْتَ الْأَرْضَ عَدْلاً، وَأَذَقْتَ أَعْداءَكَ هَواناً وَعِقاباً، وَأَبَرْتَ الْعُتاةَ وَجَحَدَةَ الْحَقِّ، وَقَطَعْتَ دابِرَ الْمُتَكَبِّرِينَ، وَاجْتَثَثْتَ أُصُولَ الظَّالِمِينَ، وَنَحْنُ نَقُولُ: الْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعالَمِينَ؛

#نامه ای -به- خواهرم

خواهر عزیزم سلام

این روزها من هرلحظه تمام فکرم درگیر تویت.اشک درچشمانم جمع میشود .تمام خواسته ی من از خدا این است که پاسخی بدهد به دعاهاو استغاثه های مظلومانه کودکان فلسطین.

خواهرم مولای ما در ده روز عاشورتمام عزیزانش را ازدست دادوتوهم ثابت کردی هم نشین وهم نفس ام وهب وپیام دار امام حسین ع هستی.شب هاکه با فرزندانم درخانه هستیم به شمافکر می کنم که چطور مادرو کودک وفرزند در خانه خودشان زیرا آوار می مانند و مدعیان حقوق انسان هاسکوت می کنند!!!!

دنیای ما هنوز رهانشده.بدان خداباماست.خداوند نگاهش هست روی تمام دنیا.ظالم می میرد وهرگز کامیاب نمی شود.خون هایی که ریخته شد گلوی اسرائیل را جایی می گیرد وفشار می دهد که پایان کارش می شود.وعده خدا نابودی و رسوایی ظالم هست. اسرائیل در جهان منفور آیت ونام ننگی دارد.من تمام زندگی ام فرزندانم را فدامی کنم برای قدس.از صمیم قلب دعامی کنم واز خداوند با اضطرار ام یجیب می خواهم ظالمان رانابود کند.خواهرم صبور باش که تو اسوه مقاومتی.دنیای ما کوتاه است وبی ارزش وبی نهایتی روبروی ماست…….وحساب وکتاب که وای به ستمگران….لعنت بر رژیم کودک کش ونژادپرست.

متنفرم از آن کشیش بزرگ که نژادپرست است وادعای انسانیت دارد!!کجاهستن انهاکه ادعادارند ناجی انسانها هستند؟پشت کارخانه اسلحه سازی مخفی شده اند؟

ناجی دنیا کسی است که خدا او را قرار داده تاپایان را نابود کند.

من فریاد می زنم این المهدی؟ 

درود برسردار که نمونه شرف وانسانیت بود

درود بر رهبر حزب الله

سلام بر امیر عشق سیدعلی خامنه ای .زنده باد قدس.ای قدس جانم فدای تو…ای قدس ای قدمگاه پيامبر. به امید آزادی ات زنده ام…..

مداحی .مولودی خوانی.مجالس ومدارس دخترانه

الشتر

09907341747

زیارت رفتن باحوزه علمیه  برای من خیلی آدم ساز بود.فهمیدم دوست فقط یه نفره اون هم  خداست.اما باید بری وپیداکنی آدمی رو که رنگ خداست.مثل امام رضاع. اتفاقی افتاده برای من درس عبرتی شد تادل به دوست وطلبه خوش نکنم .وقتی نوبت گرفتن اتاق شد اینقدر اذیت شدم .من که پسرم گرسنه بود خیلی منوعصبی کرد گفتم خانم عزیز اسم منو بنویس توبرگه ها تابرم یه اتاق زود .همه سه نفری باهم بودن خوب معلوم بود من تنهام وهمواره باهم بودن رو سریع می نوشت 

فقط گفتم نفر اخرنیافتم که دیرمیشه وبچه ام طاقت نداره.دلم خیلی شکست.چون هیچ کدوم از اوناکه فکر می‌کردم دوستام هستن حاضر نشدن بامن اتاق بگیرن.اخه من زائری بودم که بوی بدمیدادوپیف پیف بودم.بله هیچ کدوم ازدوستای خسته من نگاهی به بچه من ننداخته.حداقل توقع داشتم اجازه بدن من اتاق بگیرم.هرچی اصرارکردم.فقط اونارومی نوشت.برگه هارو خیلی دیرمیدادن .رفتیم بیرون چیزی خوردیم)کیک و…( منوپسرم اومدیم .باز پسرم بیقراربود.من عصبی شدم دلم شکست.زدم بیرون باهمون خاک وعرق رفتم حرم.های های گریه کردم توصحن ازادی.همه دورمن جمع شدن.

اینقدر زار دم. من فقط به خاطر دوستام اومدم مشهد که باهم باشیم.دیگه میدونستم من زایرقابلی نیستم گه کسی بامن اتاق نگرفت همه دوستام باهم فقط من بومیدادم.ابن تمام فکرم بود…..موندیم  توصحن امام‌حسن مجتبی ع تانزدیک غروب خوابمون گرفت.روز بودکه رفتیم حرم من از امام رضا باهمون دل شکسته چیزی خواستم که به لطف امام رضاع محقق شد.من فهمیدم اونجا اون دل شکستن نعمتی شد تادعای من رواقا مورد توجه قراربده و حاجت روابشم.دوست وهمدم فقط رضاست.الانم که توحوزه هستم میدونم که اینجا فقط جمع شدیم دور هم درس بخونیم و دوست اونه که اون بالاست واهل بیت ع.دوست امام رضاع هست که هرطرف مشهد بری گم نمی شی!چون کافیه دوباره برگردی به آغوش حرم اونجا امنه.البته اون زیارت روهم شاید ما به زحمت بقیه رو راضی کردیم تابریم اما ملاقات بارضاع برای من خالی ازطرف نبود چون اخربه لطف رضا خداهم دل مارو راهی کرد وحاجت روادید.. من دیگه ازدل شکستن نمی‌ترسم.

#به قلم خودم

این روزا خیلی داغونم حال دیدن نمره‌هام رو هم ندارم شاید تو همه زندگیم اینقدر شک نکرده بودم به اینکه تو پشت من هستی یا نه اینجا من به ایمان خودم شک ندارم به توانایی تو هم شک ندارم فقط شک دارم به اینکه بخوای  بخوای برام فقط همینو میگم اگه هنوز هستی پیشم بمون اگه منو رها کردی ببین حالم فقط تویی که مهمی برام تویی که می‌تونی کاری بکنی همه پایینن وقتی تو هستی کنارم حال ندارم بنویسم تا یه جوری به دستت برسه گرچه می‌دونم قبل از اینکه بنویسم خوندی خواهش می‌کنم خدای من بمون برام تنهام نذار که فقط تویی فقط تو. 

من اگر استادبودم توکلاس زود قضاوت نمی کردم.کسی روتحقیر نمی کردم.

اگر طلبه هستیم خبرچینی نکنیم.دوستان خودمون روتخریب نکنیم.تهمت نزنیم.با این روش بالابردن خودمون ارزشی نداره که هیچ ازچشم خدامیافتیم.

چرا باید  طلبه فارغ التحصیل حسود باشه نسبت به تبلیغ طلبه درحال تحصیل؟چراطلبه فارغ التحصیل به طلبه پایین ترمیگه تبلیغ نرو؟از چی هراس داره؟

خودسازی ماکجاست؟حسادت به جهاد دیگران وموجب منفی دادن ونا امید کردن اونها برای ما چی داره؟جز اینکه فاصله ماباخدابیشترمیشه؟