لولا الحجه لساخت الارض باهلها…
هدف هستی و آفرینش انسان عبادت و بندگی خداست و نمونه و الگوی بندگی( نعم العبد ) خداوند در مورد او فرموده است انه من عبادناالصالحین می باشد، عبادت ما که نه در آن حضور قلب و بسیاری از شرایط دیگر وجود دارد ،برای آن ارزش نیست که هستی برای ما آفریده شود، بنابراین اگر جلوه بندگی خدا و عبادت حقیقی نبود، انسان خلق نمی شد و اگر انسان خلق میشود هستی خلق نمیشد !این درست مثل آن است که بگوییم اگر تحصیل و تربیت شاگردان باشد، نظام آموزش و پرورش و وزارت علوم تلاش میشود چون هدف از این ساختمان سازی ها، ادارات ،کتابخانهها، آزمایشگاه و مجلات و …همه برای تسهیلات نسل نو هست که در این است که نوع و تربیت آنان باشد همه آنها لغو خواهد شد . آری در اسکناسها نخی است که در آن نباشد، ارزش اسکناس سقوط می کند، باتوجه به مطالب گفته شده میتوان گفت که جهان برای انسان خلق شده است ، اما انسان هایی که دارای وزن و اعتبار ویژه نزد خدا می باشند و اینها حجت های خدا هستند ، بدون حجتها ،گویی زمین موجودیت بی محتوایی است به بیان دیگر این حجت های الهی بهانه تداوم زمین هستند…