​#به-قلم-خودم
خداوندا،زمان به سرعت نور درگذر است و زمین باهر چرخش،حادثه ای را برای هر انسانی رقم می زند! به فریادم برس ای تنها فریاد رس…

وقت است که معجزه کنی ،چون قرآن محمد(ص)، که در لوح پاک قلبش نشست”

 ای یگانه ی هستی، تنها توپی رانی،تنهاترین توانی ….ماهمه ناتوان گشته ا یم واز خود به سوی تو بازگشته ایم! دستان علم به یاری ات نیاز دارد  ، شکفتن راز صحت زندگی ، در دستان توست،ای صاحب تمام رمز ورازها…

دست به دعا برداشته ایم،به درگاهت،به امید نگاهت،ای پروردگار وجود انسان،درمیان بلاوسختی هایمان،دست یاریگرِ ما باش!

یامن اسمه دوا وذکره شفا….گفتن نامت، حیات می بخشد.

توسل ما رابپذیر که به توسل سید الساجدین،سرور عابدین، مردمنمردمناجات و دعا،مولای شیعیان،علی بن حسین،توسل ما گره خورده، وذ گر روز و شب های ما ذکر لب های مولا علی بن حسین علیه السلام است.






















دعای هفتم صحیفه سجادیه

یَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَکَارِهِ، وَ یَا مَنْ یَفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدَائِدِ، وَ یَا مَنْ یُلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ. ذَلَّتْ لِقُدْرَتِکَ الصِّعَابُ، وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِکَ الْأَسْبَابُ، وَ جَرَى بِقُدرَتِکَ الْقَضَاءُ، وَ مَضَتْ عَلَى إِرَادَتِکَ الْأَشْیَاءُ. فَهِیَ بِمَشِیَّتِکَ دُونَ قَوْلِکَ مُؤْتَمِرَةٌ، وَ بِإِرَادَتِکَ دُونَ نَهْیِکَ مُنْزَجِرَةٌ. أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ، وَ أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِی الْمُلِمَّاتِ، لَا یَنْدَفِعُ مِنْهَا إِلَّا مَا دَفَعْتَ، وَ لَا یَنْکَشِفُ مِنْهَا إِلَّا مَا کَشَفْتَ وَ قَدْ نَزَلَ بِی یَا رَبِّ مَا قَدْ تَکَأَّدَنِی ثِقْلُهُ، وَ أَلَمَّ بِی مَا قَدْ بَهَظَنِی حَمْلُهُ. وَ بِقُدْرَتِکَ أَوْرَدْتَهُ عَلَیَّ وَ بِسُلْطَانِکَ وَجَّهْتَهُ إِلَیَّ. فَلَا مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ، وَ لَا صَارِفَ لِمَا وَجَّهْتَ، وَ لَا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ، وَ لَا مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ، وَ لَا مُیَسِّرَ لِمَا عَسَّرْتَ، وَ لَا نَاصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ. فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ افْتَحْ لِی یَا رَبِّ بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِکَ، وَ اکْسِرْ عَنِّی سُلْطَانَ الْهَمِّ بِحَوْلِکَ، وَ أَنِلْنِی حُسْنَ النَّظَرِ فِیمَا شَکَوْتُ، وَ أَذِقْنِی حَلَاوَةَ الصُّنْعِ فِیمَا سَأَلْتُ، وَ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنِیئاً، وَ اجْعَلْ لِی مِنْ عِنْدِکَ مَخْرَجاً وَحِیّاً. وَ لَا تَشْغَلْنِی بِالِاهْتِمَامِ عَنْ تَعَاهُدِ فُرُوضِکَ، وَ اسْتِعْمَالِ سُنَّتِکَ. فَقَدْ ضِقْتُ لِمَا نَزَلَ بِی یَا رَبِّ ذَرْعاً، وَ امْتَلَأْتُ بِحَمْلِ مَا حَدَثَ عَلَیَّ هَمّاً، وَ أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى کَشْفِ مَا مُنِیتُ بِهِ، وَ دَفْعِ مَا وَقَعْتُ فِیهِ، فَافْعَلْ بِی ذَلِکَ وَ إِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْکَ، یَا ذَا الْعَرْشِ الْعَظِیمِ.

خواندن صیغه نذر یکی از الزامات برای نذر کردن است اما لازم است بدانید خواندن صیغه به عربی لزومی نداشته بلکه به فارسی نیز می توان صیغه را ادا کرد. به طور کلی اگر بخواهیم نذر را تعریف کنیم می‌توان گفت نذر کردن یعنی، مستلزم کردن خود برای انجام کار خوبی که انسان برای خدا بر خود واجب کند یا کاری که نکردن آن بهتر باشد را ترک نماید.