ای مادر چهـار آفتاب ادرڪـنـۍ
زهرای سرای بوتراب ادرڪنـۍ
ما دست به دامان توأیم ای بانـو
یا فاطمه ی بنی ڪلاب ادرڪنۍ
#ام_الشهداء?
#وفات_حضرت_ام_البنین?
#بر_همه_شما_تسلیت?
ೋ
ای مادر چهـار آفتاب ادرڪـنـۍ
زهرای سرای بوتراب ادرڪنـۍ
ما دست به دامان توأیم ای بانـو
یا فاطمه ی بنی ڪلاب ادرڪنۍ
#ام_الشهداء?
#وفات_حضرت_ام_البنین?
#بر_همه_شما_تسلیت?
ೋ
? #مسمومیت و شهادت حضرت ام البنین علیها السلام توسط بنی امیه
? حضرت ام البنین سلام الله علیها با فصاحت و بلاغتی که داشت در مقام افشاگری از ظلم و تعدی بنی امیه بر آمد و با اشعار جانسوز و بلیغ و عزاداریهای مستمر مردم را متوجه ظلم و بیلیاقتی حکام وقت مینمود لذا آن بانو را با عسل زهرآگین مسموم و به شهادت رساندند چنانکه مورخ نامی حاج شیخ علی فلسفی در کتاب «زنان نابغه» و جناب عبد العظیم بحرانی در کتاب «ام البنین» نگاشتهاند که بنی امیه همسر امیرالمومنین علیه السلام، ام البنین سلام الله علیها را مسموم و به قتل رساندند.
? در کتاب «اختیارات» از اعمش نقل شده است که میگوید: روز سیزدهم جمادی الثانی که مصادف با روز جمعه بود نزد امام زین العابدین علیه السلام بودم که ناگهان جناب فضل بن عباس علیهما السلام وارد شد و در حالی که گریه میکرد گفت: جدهام حضرت ام البنين علیها السلام از دنیا رفت.
? الدرجات الرفیعة فی وقایع الشیعة، نوشته رفیع الدین رفیعی، صفحه ۸۵
به مناسبت سالروز شهادت حضرت ام البنین سلام الله علیها ؛
❕نامش فاطمه دختر حزام بن خالد بن ربيعة بن عامر، معروف به وحيد بن كلاب بن عامر بن صعصعه، و مادرش ليلى دختر مالك بن جعفر بن كلاب، و عمويش لبيد شاعر است. فرزندانش عبارت بودند از عباس، جعفر، عبد الله و عثمان كه همگى با امام حسين عليه السّلام در كربلا شهيد شدند.ام النبين در سال 70 قمری رحلت كرد.
? تاريخ طبرى ج 3، ص 162 و 262 و 343 /بحار الانوار ج 42 ص 91
❕روايت شده است كه امير المؤمنين عليه السّلام به برادرش عقيل كه انساب عرب را خوب مى دانست و از احوال خانوادگى آنها آگاه بود فرمود ؛
« مى خواهم زنى برايم خواستگارى نمايى كه از خاندان شجاعت و شيردلان باشد تا فرزند سواركار شجاعى به دنيا آورد. عقيل، فاطمه كلابيه (ام البنين) را به ايشان معرفى نمود و گفت: در ميان عربها خاندانى شجاعتر از خانواده وى سراغ ندارم. على بن ابى طالب عليه السّلام با وى ازدواج كرد و عباس، عبد الله، جعفر و عثمان به دنيا آمدند. اين مادر پسرانش را چنان تربيت كرد كه همه شيفته برادر بزرگوارشان امام حسين عليه السّلام بودند و در ركاب آن حضرت شهيد شدند. »
? تنقیح المقال ، مامقانی ، ج 3 ص 70
❕ام البنين در واقعه كربلا حضور نداشت و هنگامى كه بشير به مدينه بازگشت و ام البنين را ملاقات كرد، خواست تا خبر شهادت فرزندانش را به وى دهد ام البنين گفت ، درباره ابو عبد الله، حسين عليه السّلام برايم بگو. بشير قتل فرزندانش را يكايك به او خبر داد. ام البنين گفت ؛ رگ قلبم را پاره كردى. بچه هايم و آنچه زير آسمان است فداى ابا عبد اللّه عليه السّلام. از حسين برايم بگو. ام البنين براى عزادارى هرروز همراه عبيد الله (فرزندزاده عباس عليه السّلام) به بقيع مى رفت و نوحه مى خواند و گريه مى كرد و اين اشعار را مى سرود ؛
❕« اى آنكه عباس را ديدى، درحالى كه بر دشمن حمله مى كرد و دنبال او از فرزندان حيدر (على عليه السّلام) جنگاورانى بودند، كه هريك داراى يال و كوپالى بودند ، خبردار شدم كه بر سر پسرم آسيبى وارد شده، درحالى كه دستش بريده شده بود ، واى بر من كه ضربه عمود (ميله) سرش را خم كرد ؛ اگر شمشيرت در دستت بود، هرگز كسى به او (تو) نزديك نمى شد. »
? اعيان الشيعه ج 7 ص 429 و ج 8 ص 389
❕و می خواند ؛
« اى زنان مدينه ديگر مرا ام البنين نخوانيد و مادر شيران شكارى ندانيد مرا فرزندانى بود كه بسبب آنها مرا ام البنين مى گفته اند و اكنون صبح كردم كه ديگر براى من فرزندي نيست چهار باز شكارى داشتم كه آنها را نشانه تير كردند و رگ و تين آنها را قطع نمودند و دشمنان با نيزه هاى خود ابدان طيبه آنها را از هم متلاشى كردند و و شام كردند در حالى كه همه آنها بروى خاك با جسد چاكچاك افتادند اى كاش مىدانستم آيا چنين است كه مرا خبر دادند به اينكه دستهاى فرزندت قمر بنى هاشم را از تن جدا كردند »
? مقاتل الطالبيين، ص 85؛ ادب الطف، ج 1، ص 71
❕مامقانى پس از نقل حال ام البنين هنگام ورود بشير مى گويد ؛
«علاقه و ارادتش به حسين عليه السّلام به سبب امر امامت بود (حسين امام و پيشوايش بود) و اينكه به شرط سلامت حسين، مرگ چهار فرزندش را بر خود آسان گرفت؛ نشان درجه عالى ايمان اوست، من او را از نيكان (حسن) به حساب مى آورم. »
? تنقیح المقال ج 3 ص 70
❕در نقلی از امام صادق علیه السلام آمده است ؛
« ام البنين همه روزه در بقيع مى رفت و مرثيه مى خواند و مردم گردش جمع می شدند به نوعى كه مروان ( با آن قساوت قلب ) وقتی مرثیه او را می شنید ، گریه می کرد »
? مقاتل الطالبین ص 56/قاموس الرجال ج 12 ص 196